NASA’dan herkesi şaşırtan açıklama: “Bulduğunuz göktaşlarını bize göndermeyin”

Üç ABD eyaletinde sonik bir patlama yaratan en son büyük göktaşı, meteoritleri, yani parçaları da yanında getirdi. Milyonlarca kilometre yol kat eden ve Güneş Sistemi kadar eski olabilecek bir uzay kayası parçası bulmak kesinlikle heyecan verici olabilir ama bunun bilime büyük katkısı olacağını düşünenler için NASA’nın kötü bir sürprizi var: NASA uzay taşlarınızı istemiyor!

Facebook’taki NASA Meteor Watch’ın belirttiğine göre, Natchez şehrinin doğusundaki bir bölgede ve Mississippi’deki 84. Otoyol boyunca bulunan bu son uzay kayalarından bazılarının raporları doğrulandı. Ancak NASA Meteor Watch, “Biz göktaşı insanları değiliz, çünkü asıl odak noktamız uzay araçlarını ve astronotları meteorlardan korumaktır. Bu nedenle bulabileceğiniz herhangi bir garip kayayı tespit edemeyiz – lütfen bize kaya fotoğrafları göndermeyin, çünkü cevap vermeyeceğiz” dedi.

ABD yasalarına göre, kendinize ait bir arazide bir göktaşı bulursanız, onun sahibi olursunuz. Yani, uzay kayalarının peşindeki başka insanların mülke adım atmadan önce arazinin sahibinden izin alınması gerekiyor. Ancak, federal topraklarda bir göktaşı bulunursa, hükümet yetkilileri onun hükümete ait olduğunu düşünür ve 1906 “Tarihi Eserler Yasası”nın bir yorumuna göre, federal topraklarda bulunan göktaşları aslında Smithsonian Enstitüsü‘ne ait olur.

Milli parklar ve kamu arazileri genellikle kayaların (veya çoğu doğal maddenin) onlardan çıkarılmasını yasaklar, ancak Arazi Yönetimi Bürosu genellikle meteoritlerin bazı sınırlamalar dahilinde toplanmasına izin verir.

NASA Meteor Watch, insanların, St. Louis Washington Üniversitesi’nden Dr. Randy L. Korotev tarafından tasarlanan ve insanlar ellerinde gerçek bir göktaşı olduğundan oldukça emin olmadan numune gönderilmemesini isteyen bir testi kullanmalarını öneriyor.

Genel olarak, bir göktaşınız olduğunu gösteren dört işaret vardır. İçerisindeki metal varlığı nedeniyle (taşlı göktaşlarında daha düşük miktarlarda olmasına rağmen) genellikle daha yüksek bir yoğunluğa sahip olurlar ve mıknatısları çekme eğilimindedirler. Ayrıca genellikle düzensiz bir şekle sahip olurlar ve özellikle taşlı göktaşlarında, yüzeylerinde bir füzyon kabuğu bulunur. Bunun nedeni, bu cisimlerin Dünya atmosferinde seyahat ederken yanıp ve erimeleridir.

Açık renkli kristaller (kuvars Dünya’da yaygın olarak bulunur, ancak Güneş Sistemi’nde başka hiçbir yerde bulunmaz), kabarcıklar (Dünya’daki volkanik kayaların içinde kabarcıklar vardır, ancak uzay kayalarında yoktur) veya çizgiler varsa, karşılaştığınız şey bir göktaşı değildir (eğer çizerseniz, iz bırakmamalıdır. Siyah veya kırmızı bir çizgi, meteoritlerde bulunmayan demir mineralleri manyetit veya hematit olduğunu gösterir).

Bir göktaşı bulan kişilerin, üniversite araştırma enstitüleri gibi kuruluşlarla iletişime geçmeleri öneriliyor. Ancak, aslında bir göktaşının düşüşünü görmeniz, göktaşının kendisinden daha fazla bilimsel ilgi ve değer taşıyabilir. Eğer düşmekte olan bir göktaşı görürseniz, ateş topunun nereden geldiğini ve nereye gitmeye devam ettiğini not almalısınız. Daha sonra fiziksel olarak bir parçasını bulursanız, nesneyi almadan önce fotoğrafını çekmeli ve başka parçalar olup olmadığını görmek için etrafa baktığınızdan emin olun. Sonrasında uzmanlarla iletişime geçmeniz öneriliyor.

Kaynak: Chip