Bennu asteroidinden fırlayan çakıl taşı büyüklüğündeki taşların gizemi çözülüyor

2019 yılında bilim insanları, daha önce görmedikleri bir şekilde, Bennu adını verdikleri bir asteroidin etrafa küçük taş parçaları saçtığını fark ettiler. geçtiğimiz günlerde yayınlanan bir araştırma da, bu ilginç olayın sebeplerini açıklamaya çalışıyor.

Ufak taşlar, NASA’nın Spectral Interpretation, Resourse Identification, Security, Regolith Explorer (OSIRIS-Rex) görevi tarafından gözlemlendi. Bennu’dan fırlayan bu ufak taşları araştıran bilim insanları, 2019’da Kosta Rika’ya düşen bir uzay kaya parçası olan Aguas Zarcas’ın bu süreçle ilgili olabileceğini keşfetti.

Uzayda, asteroitler veya kuyruklu yıldızlar gibi büyük kayalar bazen küçük çakıl taşlarının büyüklüğünde parçalar kaybeder. Bu çakıl taşları genellikle daha sonra yüzeyine geri batar veya bir araya gelerek bir göktaşı olarak Dünya’ya düşerler. Bu süreç heyecan vericidir, çünkü araştırmacılar daha önce sadece diğer kayalarla çarpışmaların enkaz bulutlarının küçük çakıl taşlarından oluşmasına neden olduğuna inanmışlardı. Bununla birlikte, yeni bir çalışma, asteroitlerin ve meteorların daha önce düşünülenden daha küçük çakıl taşları atma olasılığının çok daha yüksek olduğunu gösteriyor. Bu nedenle bu süreç, asteroit Bennu gibi nesnelerin yapısı ve yapısı üzerinde büyük bir etkiye sahip olabilir.

Chicago Üniversitesi’nden Philip Heck ve yüksek lisans öğrencisi Xin Yang, Aguas Zarcas’ın sıvı nitrojen içinde dondurulup ılık suyla eritildikten sonra parçalanmadığını fark etti.

Çoğu zaman olduğu gibi, araştırmacılar Philipp Heck ve Xin Yang’ın keşfi daha çok bir tesadüftü. 2019 yılında Kosta Rika’da aynı adı taşıyan şehrin yanında gökten düşen ve daha sonra müzeye bağışlanan bir kaya olan Aguas Zarcas göktaşını incelediler. Araştırmacılar, donma ve çözülmeyi değiştirerek küçük mineralleri göktaşından izole etmeye çalıştıklarında, çok kararlı olduğu kanıtlanan küçük, kompakt, çakıl taşı büyüklüğünde parçalar fark ettiler.

Başka bir deyişle, Aguas Zarcas’ın diğer objelerden fırlayan taşları içerdiğini ve bu taşların Zarcas ile mükemmel biçimde entegra olduğunu ortaya çıkarttılar.

Asteroitler tarafından üretilen enerji, taş parçalarının yüzeyi terk etmesine izin vermek için yeterli. Ancak yörüngeleri bozulur ve taşlar geri düşerek yüzeyi kaplar. Ayrıca, başka bir darbe, Aguas Zarcas’ı oluşturan taş parçalarının sağlam, bütünleşik kayaya dönüşmesini sağlamış gibi gözüküyor.

Yang, yaptığı açıklamada bu yöntem için “asteroidlerin yüzeylerindeki minerallerin karışma şeklini açıklamanın yeni bir yolunu sunuyor” dedi. Heck ise “Bunu diğer meteorlarda da (gerçekleşmiş olmasını) bekliyoruz” dedi ve ekledi: “Sadece insanlar henüz bunu aramadı.“

İkilinin araştırması Nature Astronomy’de yayınlandı…

Kaynak: Chip