Goldsmith, çalışmasının herhangi bir telif hakkı iddiasını önleyecek kadar dönüştürücü olduğu konusunda Warhol’un tarafının iddialarına katılmayarak 7’ye 2 oyla kazandı. Yargıç Sonia Sotomayor tarafından yazılan çoğunluk görüşüne göre, “Goldsmith’in orijinal çalışmalarının, diğer fotoğrafçılarınki gibi, ünlü sanatçılara karşı bile telif hakkı korumasına sahip olduğunu” belirtti.

Goldsmith’in hikayesi, Vanity Fair’in Prince fotoğrafını bir sanatçı referansı olarak kullanmak üzere lisansladığı 1984 yılına kadar uzanıyor. Fotoğrafçı, Warhol’un daha sonra derginin yayınladığı serigrafi için temel olarak kullandığı fotoğrafının bir kerelik kullanımı için 400 dolar aldı. Warhol daha sonra onun fotoğrafına dayanarak 15 ek eser yarattı ve bunlardan biri Prince hakkında başka bir dergi hikayesi için Condé Nast’a satıldı. Sanatçı o zamana kadar vefat etmiş olan Andy Warhol Vakfı (AWF) 10.000 dolar alırken, Goldsmith hiçbir şey alamadı.

İnternetteki fotoğrafları rasgele kullananlar için kötü haber! Telif davası emsal oldu!

Tipik olarak, telif hakkıyla korunan materyalin, telif hakkı sahibinin izni olmadan sınırlı ve “dönüştürücü” bir amaç için kullanılması “adil kullanım” kapsamına giriyor. Ancak “dönüştürücü” kullanım olarak geçen şey belirsiz bir ifade ve bu belirsizlik sayısız davaya yol açmış durumda. Bu özel davada mahkeme, fotoğrafa “yeni bir ifade, anlam veya mesaj” eklemenin “dönüştürücü kullanım” teşkil etmediğine karar verdi. Sotomayor, Goldsmith’in fotoğrafı ile Warhol’un serigrafisinin “büyük ölçüde aynı amaca” hizmet ettiğini söyledi.

Gerçekten de, kararın adil kullanım için çok çeşitli sonuçları olabilir ve neyin dönüştürücü çalışma olduğu konusunda gelecekteki davaları etkileyebilir. Özellikle şimdi, mevcut müzik ve sanattan ilham alabilecek içerik yaratıcıları çağında yaşadığımıza göre.