Kedilerin en sevdikleri ve en yaygın oyun biçimlerinden biri, kavga etmeye oldukça yakın bir görüntüye sahiptir. Ancak sevimli dostlarımızın ne zaman gerçekten oyun oynadıklarını ve ne zaman gerçekten kavga ettiklerini anlamamızı sağlayan çizgi oldukça incedir.
Araştırmacılar da, işte bu sorunu çözmek için kolları sıvadı. Yeni araştırma, oyun oynayan kediler ile agresif bir şekilde kavga eden kediler arasında en sık görülen davranışları belirlemeyi amaçlıyordu.
Araştırmacılar, kedilerin kavgalı oyununu, Yunancadan türetilen ve “mücadele” anlamına gelen bir kelime olan gerçek agonizmden nasıl ayırabileceklerini görmek istediler: “Kediler arasındaki sosyal etkileşimlerin başarılı bir şekilde yorumlanması, çok kedili evlerde birlikte yaşayan kedilerin refahı için standartları karşılamanın önemli bir parçasıdır ve ev kirlenmesi sorunları gibi ek istenmeyen davranışların riskini azaltmaya yardımcı olur. Belki de sahiplerini sık sık endişelendiren en çok gözden kaçan konulardan biri, kedilerde zorlu ve karmakarışık sosyal oyunu, agonistik etkileşimden ayırmaktır[…] Kediler arasında oyunbaz ve agonistik saldırganlık arasında bulanık bir çizgi var gibi görünüyor.”
Araştırmacılar, kedilerin kavgalı oyunlarını daha iyi anlamak için, kediler arasındaki 105 etkileşimi gözlemlediler ve bunları üç kategoriye ayırdılar: Eğlenceli, orta veya agonistik. Kategorizasyona iki şekilde karar verildi. İlk olarak, araştırmacılar altı temel davranış öğesinin sıklığını ve süresini izlediler ve ikinci olarak, bu davranışlar kedi davranış uzmanları tarafından değerlendirildi.
Sonuçlar sadece eğlenceli, orta ve agonistik gruplar arasında tutarlı davranışlar olduğunu değil, aynı zamanda her bir etkileşimi kategorize eden iki yaklaşımın da benzer sonuçlara ulaştığını gösterdi. Bu, eğlenmek için oynayan kediler, ortada bir yerde olanlar ve ciddi olanlar arasındaki ortak davranışları tanımlayabildikleri anlamına geliyordu.
Oyuncu bir şekilde kavga eden kediler çoğunlukla güreşle uğraşma eğilimindeydiler ve bu sırada çok fazla sesleri çıkmıyordu. Ancak işler kötüye gittiğinde kovalama ve ses çıkarma gibi davranışlar daha yaygındı. Orta gruplarda ise oyun için kavga edenler, hem oyuncu hem de kavgacı kedi çiftlerinin özelliklerini sergilemelerine rağmen, oyuncu grubun davranışlarını benzer şekilde taklit etme eğilimindeydiler.
Yazarlar, “Bulgularımız, sahiplerin kediler arası gerilim belirtilerini erken evrelerinde tespit etmelerine yardımcı olmak için kullanılabilecek değerli pratik kanıtlar sağlıyor” diyor ve ekliyor: “Erken teşhis edilmesi ve sunulması, klinik davranış uzmanına ilişkinin başarılı bir şekilde yönetilmesi için ve kedilerden birinin veya her ikisinin terk edilmesine ve/veya ötenaziye yol açabilecek önemli sorunların önlenmesi için daha iyi bir beklenti oluşturması daha olasıdır.”
Çalışma Scientific Reports üzerinde yayınlandı…
Kaynak: Chip