NASA’da çalışmadığınız sürece sizi etkilemeyecek, hatta aklınıza bile gelmeyecek bazı problemler olduğunu söyleyebiliriz. Bunlardan biri de hidrojenle ilgili…

Hidrojen, gün ışığında neredeyse görünmez olan çok soluk, mavi bir alevle yanar. Üstelik oldukça yanıcıdır ve en küçük çatlaklardan bile sızabilir.

NASA, 2015 yılında yayınladığı bir gönderide, “Bu element oldukça yanıcı olduğundan, yüksek basınçlı sızıntılar yanmaya neden olabilir” dedi ve ekledi: “Sonuç olarak, sızıntıları tespit etmek en önemli önceliktir, ancak aynı zamanda bir zorluktur, çünkü gaz ve yaydığı alev kokusuz ve renksizdir.”

NASA ve Florida Güneş Enerjisi Merkezi, 2003 yılında elemente maruz kaldığında renk değiştiren, bir bant şeklinde bir çözüm buldu. Daha öncesinde, alevleri algılamak için ultraviyole sensörler kullanılıyordu. Ancak bundan da önce kullanılan çözüm çok daha az etkileyici olmasına rağmen çok daha eğlenceliydi.

NASA, “Bu riskler göz önüne alındığında, birkaç millik bir boru hattından akarken sıvı hidrojeni izleme görevini hayal edin; bu, NASA’nın yüzbinlerce galonun bir bekleme tankından yakıt ikmali için fırlatma rampasına aktarıldığı her mekik fırlatma hazırlığında yapmak zorunda olduğu şeydi” diyor ve devam ediyor: “Apollo günlerinde, bu sızıntılardan birindeki alevi tespit etmek, ‘süpürge’ yöntemi kullanılarak gerçekleştirildi. Bu yöntemde, işçiler bir süpürge alıp öne doğru uzatarak dolaşıyorlardı. Süpürgenin başı yanmaya başlarsa, bir kaçak olduğu anlamına geliyordu.“

İnsanları uzaya fırlatan bir kuruluşun “süpürgem yanıyor mu” testini yaptığını görmek muhtemelen en güven verici manzara olmasa da, çözüm pratikti ve kesinlikle işe yarıyordu. Süpürge yöntemi, hidrojen yangınlarına müdahale eden itfaiyeciler tarafından da kullanılıyordu. Neyse ki, zaman içerisinde havanın biraz rüzgarlı olmasına duyarlı olmayan daha iyi yöntemlerle değiştirildi.

Kaynak: Chip