Bugünkü fırlatma da SpaceX’in Falcon 9’unun birinci aşamasının yüksek tekrar kullanılabilirliğini korumasını sağladı. Starlink’in binlerce uyduyu kendi konstelasyonunda toplamasının ana sebeplerinden biri, SpaceX’in kendi roketleridir. Bu roketler sayesinde yıl içerisinde çok sayıda fırlatma gerçekleştirilebiliyor.

Starlink için her zaman bir roket hazır ve bekliyor. Ayrıca Starlink, SpaceX’in bir alt şirketi olduğu için, daha önce çok sayıda kez uçmuş olan eski roketleri kullanabiliyor. Bugünkü görevde kullanılan Falcon 9 roketi, 12. kez uçarak ve iniş yaparak bir rekor kırdı. Bu roket daha önce hem Starlink görevlerinde hem de SpaceX’in uydu interneti için rekabet eden diğer şirketlerin uydularını taşıdı. Ayrıca bir araç paylaşımı görevinde ve NASA için bir uydu fırlatmasında da kullanıldı.

SpaceX yörüngeyi uydularla doldurmaya devam ediyor

SpaceX’in onlarca fırlatmadan elde ettiği veriler sayesinde Falcon 9’a yapılan performans iyileştirmeleri, şirketin roketlerinin daha büyük bir kısmını kara inişi için ayırmasına olanak sağladı. Kara üzerinde iniş, bir drone gemisinin işletme maliyetlerinden tasarruf sağlasa da, bu daha önce Falcon 9’un birinci aşamasının ayrılma noktasından fırlatma sahasına yakın bir bölgeye uçması için daha fazla yakıt kullanılmasını gerektiriyordu.

Bugünkü görev, SpaceX’in yılın 45. fırlatmasıydı ve Düşük Yörünge’ye (LEO) 48 uydu taşıdı. Şirket, tarihinde ilk kez bir yıl içinde 100 görev gerçekleştirmeyi hedefliyor. Bu hedef dahilinde olası Starship fırlatmaları da bulunuyor ve bu yıl şu ana kadar sadece bir Starship roketi fırlatıldı. Starlink uyduları daha ileri teknolojiye sahip oldukça, bir Falcon 9 kaportasına sığabilen uydu sayısı azaldı. İlk Starlink fırlatmalarında bir roket başına altmıştan fazla uydu bulunurken, yeni nesil daha gelişmiş uydularla bu sayı elliye düştü.