Bir Albert Einstein peluş oyuncağı, Çarşamba günü NASA’nın SpaceX Crew-5 uçuşunda sıfır yerçekimi göstergesi olarak görev alarak Uluslararası Uzay İstasyonu’na uçtu.

Sıfır yerçekimi göstergeleri, uzay aracının ne zaman ağırlıksız hale geldiğini anlamak için kullanılan oyuncak, ayı veya başka bir peluş gibi küçük bir nesneye verilen görevi ve bu cisimleri tanımlar. Bu cisimler kemerle bağlı değildir ve beklenen o yerçekimsizlik anı geldiğinde havada süzülmeye başlar.

NASA astronotu Josh Cassada, Einstein oyuncağı işini yapmadan kısa bir süre önce, “Çığır açan özel görelilik teorisini ortaya attıktan birkaç yıl sonra, Albert Einstein’ın zihninde hâlâ bir kaç yarım kalmış konu vardı” dedi ve devam etti: “Patent ofisinde otururken (çünkü henüz ünlü değildi) … hayatının en mutlu düşüncesini yaşadı. Bu düşünce, serbest düşüşte olan bir kişinin kendi ağırlığını hissedemeyeceğiydi. Bu düşünce, üzerine inşa ettiği bazı diğerleriyle birlikte, genel göreliliğe ve yerçekimi ve uzay-zamanın eğriliği konusundaki anlayışımızın ortaya çıkmasını sağladı. Uluslararası Uzay İstasyonu’nun 20 yılı aşkın süredir yaptığı gibi, Einstein’ın en mutlu düşüncesini sürekli olarak yaşıyoruz.“

Sıfır yerçekimi göstergeleri, kozmonot Yuri Gagarin’in küçük bir oyuncak bebeği alıp süzülmesini izlediği 1961’de insanların uzaya ilk fırlatılışına kadar uzanıyor. NASA bu fikri benimsedi ve şimdiye kadar ışıltılı doldurulmuş dinozorlardan R2-D2 ve Bebek Yoda’ya kadar pek çok farklı cismi bu amaçla kullandı.

Kaynak: Chip